กลัวที่จะรักแล้วใช่ไหม

สมัย ม.ปลาย แอบรักผู้ชายคนหนึ่ง กล้าใช่คำว่ารักเลยน่ะเพราะความรู้สึกมากกว่าทุกคนที่เคยรู้สึก เรียกได้เลยว่ารักครั้งแรก แต่รู้ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้เพราะเขาเป็นครู และที่สำคัญเขามีแฟนแล้ว แต่เราก็ยังชอบเค้าตอนนั้นถือคติชอบตัวเขาไม่ได้ชอบแฟนเขา เราทำทุกอย่างให้เขาเห็นเราในสายตา แอบให้เพื่อนไปสืบข่าว แอบส่งของแบบฝากเพื่อนไปให้ เจอที่ไรแม่เจ้าเอ้ยไม่เป็นตัวของตัวเองสักรอบ แต่แล้วเหตุการณ์วันสิ้นโลกก็เกิดขึ้น วันหนึ่งไอ้เพื่อนนักสืบข่าวมันบอกว่าเขาชอบเพื่อนอีกคนของเรา เอ้า...คนนั้นดันสวยกว่าเราด้วยไม่มีทางสู้เลย เรายังจำวินาทีนั้นความรู้สึกนั้นได้โลกทั้งโลกเหมือนสลาย น้ำตาลไหลง่ายเหลือเกินตอนนั้น มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแต่รู้ว่ามันจบแล้ว จบพร้อมเจ็บไปพร้อมกันไม่โกธรใครทั้งนั้น ไม่โทษใครทั้งนั้น แต่เชื่อไหมความรู้สึกนั้นมันฝังลึกอยู่กับเรามาหลายปีมาก กว่าเราจะลืมเขาไป แต่เชื่อไหมทุกวันนี้ไม่กล้าจะคิดอะไรจริงจังกับใครแล้ว บางทีก็เหงานะ แต่ไม่อยากรู้สึกแบบเดิมอีก